Η φύση είναι η σημαντικότερη πηγή έμπνευσης του ανθρώπου για χρώματα. Οι εικόνες και οι παραστάσεις που μας δίνει το φυσικό περιβάλλον είναι τόσο πολλές και τόσο πλούσιες που εντυπώνονται στη μνήμη και τη συνείδηση μας και ταυτίζονται με χρώματα και λέξεις. Άλλωστε πολλές αποχρώσεις ορίζονται με ονομασίες που προέρχονται άμεσα από αυτή, όπως το μπλε της θάλασσας, το κόκκινο της φωτιάς, το κροκύ, το ζωντανό πράσινο των φύλλων, το μπεζ της άμμου, το καστανό ή το κίτρινο του λεμονιού. Το χρωματολόγιο λοιπόν δεν είναι παρά το λεξιλόγιο των χρωμάτων της φύσης. Όμως το φυσικό περιβάλλον μας εφοδιάζει μόνο με ιδέες για χρώματα, αλλά και με τα υλικά για να τα αναπαραστήσουμε, τις λεγόμενες χρωστικές. Τα αρχαιότερα χρώματα βαφής προέρχονται από το έδαφος. Η ώχρα και η σιένα για παράδειγμα, είναι συστατικά των πηλών. Τα βαθιά μπλε δημιουργούνται από έναν ημιπολύτιμο λίθο, τον περίφημο lapis lazuli. Άλλα χρώματα προέρχονται από φυτά ή ακόμα και έντομα, όπως το πορφυρό που παράγεται από ένα παράσιτο οστρακόδερμων.

Φυσικά στη σύγχρονη εποχή η εξέλιξη των επιστημών και η ανάγκη για μαζική παραγωγή σταθερών χρωματικών αποχρώσεων έχει μεταβάλλει σημαντικά τον τρόπο που λαμβάνονται οι χρωστικές. Οι εξελιγμένες αυτές χημικές μέθοδοι για την παραγωγή των πρώτων υλών διακρίνονται από την ευρύτατη χρωματική γκάμα των χρωστικών που αποδίδουν και την εξαιρετική σταθερότητα των αποχρώσεών τους. Έτσι ο σημερινός άνθρωπος έχει την πολυτέλεια να μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε ένα τεράστιο πλήθος αποχρώσεων και να μπορεί να απολαύσει εντυπωσιακά αποτελέσματα αξιοποιώντας το χρωματικό οπλοστάσιο που η σύγχρονη βιομηχανία του προσφέρει.